Even terug in de tijd...
Ik kan het me nog goed herinneren dat ik als 10 jarige (dit was +/- 2006) naar me ouders ben gegaan omdat ik heeeeél erg graag een eigen huisdier wilden. Maar dan ook echt voor mezelf, die wilden ik met niemand delen! Leuk hea, hoe dat kinderbrein werkt... We hadden toen al best een beestenboel thuis hoor. Paarden, kippen, konijnen, vissen, een kat, we zaten nooit zonder maar het was altijd gezellig.
En toen! Op een zonnige dag ging ik met mijn moeder naar de dierenwinkel om daar te vragen wat een leuk huisdier voor kinderen zou zijn. De beste man zei toen: Een cavia! Die zijn lief en knuffelbaar voor kinderen! En ja hoor... we zijn die dag met een 1.20 kooi met alles erop en eraan inclusief 1 baby cavia naar huis gegaan. Gelukkig duurde het niet lang toen we informatie boekjes hebben gekocht, we kwamen erachter dat dit echt niet oké was! Dus binnen no time had mijn cavia Sasha een vriendje en kreeg ze een grote binnen & buiten speelren en hebben we ons verdiept in een goed dieet. Want toen de cavia's meer bewogen, gelukkiger waren en cavia konden zijn is de echte liefde begonnen!
Het startschot!
Ik ben altijd al gek op dieren geweest. Het maakte niet uit welk beestje het was maar ik wilden overal voor zorgen en je vond me dan ook de hele dag buiten. Paarden poetsen, hokken schoonmaken maar dan ook echt de hele dag... Dus toen kwam mijn moeder met een goed idee! Ik was toen 12 jaar (2008) toen ze tegen me zei:
Zou je het niet leuk vinden om als bijbaantje een vakantie opvang te beginnen voor cavia's, konijnen & hamsters? Dat is toch veel leuker dan een baantje in de supermarkt? (als ze dat toen had geweten hahaha...)
En zo begon mijn kleinschalige opvang in de garage in Merkelbeek. Met een paar kooien, voerbakjes & drinkbakjes ging ik hier en daar wat adverteren. Het eerste jaar ging het niet zo heel goed maar ik hield stug vol! En in 2009 ging het al wat beter! Toen kreeg ik toch wat mensen over de vloer die hun cavia's, konijnen, vogels, hamsters & zelfs goudvissen naar mij brachten zodat hun onbezorgd op vakantie konden gaan.
En alsof dat nog niet genoeg was heb ik hierna nog 2 jaar hobby matig vakantie honden opgevangen. Nou, dat was pas gezellig! We mochten geen eigen hond dus dan hadden we 5 of 6 oppashondjes (tegelijk) in huis. Alle meiden uit het dorp kwamen toen helpen en met een hele bups gingen we dan gezellig wandelen. Dat waren echt hele leuke tijden!
Mijn eerste herplaatser, wat een avontuur...
De konijnen & cavia's bleef ik in de tussentijd ook gewoon opvangen voor vakantie tot er een meisje was die mij een berichtje stuurde en vroeg of ik haar konijntje wilden opvangen om dan een nieuw huisje te kunnen vinden voor haar. Het was een chagrijnig konijn en ze paste niet in haar groep. Ik heb toen even nagedacht want ik had toch de hokken leeg als het geen vakantie seizoen was. Zo gezegd, zo gedaan heeft dat meisje toen haar konijntje naar mij gebracht om af te staan. Het was een hete dag en we hebben haar toen in huis neergezet waar het lekker koel was. Toen ik de dag erna even bij haar ging kijken of alles oké was lag er in het hok allemaal overleden baby konijntjes... Zo sneu! Ik heb toen contact gezocht met haar vorige baasje en die wilden heel graag mama konijn + alle baby's terug hebben. Ik heb toen maar gezegd dat de bevalling fout is gegaan van de stress en dat ze het konijntje echt niet meer terug kreeg. Ik heb het konijntje zelf gehouden en heb haar toen Zippy genoemd. Zippy & haar vriendje kregen toen een grote ren en hebben hier jaren lekker rondgehuppeld. En zo is mijn opvang voor herplaatsing begonnen. Want ik dacht: Dit kan beter!
Dit is ze! Mijn knappe Zippy.
School & werk ervaring
Ik heb toen in de tussentijd mijn basisschool afgerond en zat toen in het laatste jaar van mijn middelbaar. En dan komt de vraag:
Wat wil jij later worden? Welke studie wil je gaan volgen? En waar ligt je passie?
Uren heb ik zitten googelen en ik wist het oprecht niet. Ik had daar nooit echt over nagedacht en ik kon geen studie vinden wat bij mij paste. En daar kwam mam (mijn superheld) weer om de hoek kijken. Want ook zij had gezocht en vond de opleiding:
Dierverzorging & Management in Heerlen
(Dit is een 4 vierjarige studie waar je alles over dierverzorging leert: hanteren, fixeren, EHBO voor dieren, voeding, verzorging, hokken reinigen, enz. en je hebt een management gedeelte: Een eigen bedrijf leren runnen, ondernemen, boekhouding & organiseren (je bedrijf maar ook evenementen).
Ik heb deze opleiding dan ook met veel plezier kunnen afronden in 2016. Ik heb hier enorm veel geleerd en dit was de juiste basis om aan mijn leven als dierverzorger te beginnen! De opvang heb ik toen op een laag pitje gezet en ben begonnen met werken bij een tuincentrum in Heerlen voor +/- 2 jaar. Ik werkte daar op de dierafdeling met 1 andere collega. Het werk was ontzettend leuk werk want het voelde als je "eigen winkel". We regelden alles zelf, de inkoop, verkoop, onderhoudt enz. Ook de verzorging van de dieren (cavia's, konijnen, hamsters & vissen) werd aan ons overgelaten. En toch was het niet helemaal mijn ding... Als verkoper in zo'n winkel MOET je verkopen, met weinig oog voor dierenwelzijn. Je kon de mensen informeren maar niks "opdringen" waardoor er in die tijd (met heel veel pijn in mijn hart) veel konijnen & cavia's in te kleine kooien zijn verkocht, zonder maatje, zonder inlezen van de baasjes. Ik was altijd eerlijk tegen de mensen (want wij verkochten echt geen dwerg konijntjes hoor) maar helaas was de baas het daar niet mee eens want je moest verkopen en zoiets was geen verkooppraat! (hoe kleiner, hoe beter).
Ik ben daar toen gestopt, en nog steeds had ik de opvang op een laag pitje, ben toen voor ander werk gaan kijken en heb in die tijd heel wat baantjes gehad maar niks waar ik me (dieren) hart op kon uitstorten. Elke keer was ik ongelukkig en had ik het gevoel dat ik niet kon doen wat ik graag zou willen doen. Ik wilden iets doen wat goed voelden! Iets waar ik nodig ben en gewaardeerd wordt. Ik heb er toen echt wel even over nagedacht en toen heb ik de knoop doorgehakt:
~ 2021 ~
Ik ga officieel doorstarten met mijn cavia & konijnen opvang!
En zo is het begonnen... In 04-2021 heb ik officieel KVK aangevraagd, heb nog een verplichte cursus van de staat gevolgd (sinds 2020 verplicht voor alle dier bedrijven, dit is alleen maar goed!) en heb ik de opvang uitgebreid met een groter buitengedeelte en een vernieuwd binnen gedeelte. En dat is hoe het er nu voor staat, het hele jaar door vang ik cavia's en konijnen op en probeer ik zoveel mogelijk baasjes te bereiken door ze alle juiste informatie te kunnen geven m.b.t. gedrag, voeding, verzorging enz. Ik ben 7 dagen per week bezig, minstens 9 uur per dag maar ik zou niets liever willen! Ik heb van mijn passie mijn werk kunnen maken en ik wil het ook echt niets meer anders!
Mijn doel
Ik hoop dat ik de opvang mag runnen totdat ik grijs en gerimpeld ben of er moet al een wonder gebeuren dat opvang & herplaatsing niet meer nodig is. In de tussentijd blijf ik iedereen heel graag helpen met hun cavia's en konijnen! Ik vindt het ontzettend belangrijk dat alle beestjes de juiste huisvesting hebben, een goed en gezond dieet (ook als ze gezondheidsproblemen hebben), ze allemaal een vriendje of vriendinnetje hebben want geen enkel beestje moet alleen wonen, een goede vacht en nagel verzorging maar ook voor al je andere vragen ben ik bereikbaar! Niks is teveel gevraagd en blijf dit met liefde doen, hopelijk werken we op deze manier het onbegrip en de fabels de wereld uit over verzorging en beland er straks geen enkel beestje meer op straat. En dat begint al bij onszelf, doe jij met me mee?
Poging tot een fotoshoot met deze knappe dame
Knappe Catootje die een nieuw huisje zocht (2022)
Baby Spekrol die in de opvang geboren is (2021)
Oja! Waarom de opvang " Het Zoekende Keuteltje" heet.
Deze vraag krijg ik zovaak haha! Ik vind de naam zelf ook echt hilarisch en hij wordt goed onthouden! Vooral jonge kinderen moeten altijd heel hard lachen (daar doe je het toch voor?). De eerste jaren heeft de opvang helemaal geen naam gehad, totdat het steeds drukker werd en mensen ons wilden contacteren. Ik en mijn vriend hebben echt een lange tijd nagedacht en we hadden verschillende opties... Maar uiteindelijk hebben we toch voor deze naam gekozen omdat die het best bij mij en ons verhaal past!
1. Omdat toen we onze eerste opvang cavia zelf uit de opvang adopteerden we haar Kadetje noemden, de rest van onze cavia's hebben we toen allemaal kontjes namen gegegeven (Bips, scheetje, Tushi, Vutje enz.) en we moesten dus meteen aan keuteltjes denken!
2. Omdat ze allemaal suuuuuúper veel keutelen en het gewoon een leuk woord is. "Keuteltje..."
3. Omdat we in de tijd toen we een naam aan het verzinnen waren we een herplaatser hadden die Keuteltje heten)
4. Omdat we ze soms Keuteltjes noemen en ze allemaal huisjes zoeken.
Dus alle beestjes zijn Zoekende Keuteltjes in de opvang. Tada! Dus vandaar onze naam die door heel Limburg gaat!